می نویسم بدون عنوان

با سلام خدمت تمامی دوستان

امروز نمی خوام توی این پست عکس بزارم می خوام در مورد یه موضوعی نظر شما رو بدونم

حتما همه شما به وبلاگ های دیگر دوستان سر می زنید، و گاهی اوقات نظر هم دادید و سعی

کردید که نقاط ضعف و قدرت این دوست رو بهش بگید و اون هم با تمام احترام و با تشکر از نظر شما

سعی می کنه روی اون نقطه ضعف یا قوت کار کنه.

اما من نمی دونم چرا بعضی از دوستان ما اینطور برخورد می کنند، من گاهی اوقات وقتی به وبلاگ های

دیگر می رم نظر بعضی از دوستان رو می بینم که واقعا من رو ناراحت می کنه . با لحنی تند و بسیار زننده

دست روی نقطه ضعف اون می زارن انگار خودشون فراموش کردن که از کجا شروع کردن و دیگران چه طور

 تشویقشون می کردند. من تقریبا ، تقریبا که نه از تمامی شما دوستان از نظر وبلاگ نویسی  ضعیف تر هستم.

اما خیلی وبلاگ ها رو دیدم که حتی قالب ندارن و خیلی مشکلات و نقاط ضعف دیگه. که البته به پای نقاط ضعف

من نمی رسه(خوب بالاخره هیچ کس بی نقص نیست) اما هرگز به خودم اجازه ندادم که هر طوری نظر بدم و

 هر چیزی که فکر می کنم درسته با لحنی تند و ... بخوام به کسی تحمیل کنم.

من نمی دونم دوست وبلاگ نویس من چه طور به خودش اجازه می ده که وبلاگی که فقط تا حالا 200 بازدید کننده

 داشته هر طور که می خواد نظر بده و فقط نقاط ضعفش رو بگه.

یک تشویق شما دوست عزیز باعث می شه که توی کارش مسمم باشه و سعی کنه بهتر از دیروزش باشه ،

البته با کمک شما دوست عزیز. شما کار خیلی خوبی می کنید که نقاط ضعف یک نفر رو بهش می گید اما

اگر این انتقاد دوستانه باشه خیلی بهتره تا بخواد امری باشه.

من وبلاگ نویسی رو به خاطر این دوست دارم که می تونم از طریق اون با خیلی از دوستان آشنا بشم.

همونطور که تا حالا آشنا شدم.

اگر این متن من غلط املائی یا مشکلات دیگری که فراوان توش پیدا می شه به بزرگی خودتون ببخشید

و در آخر با ید بگم که منظور من با کس خاصی یا آقای ...... یا خانوم...... نبود. تمامی این حرف ها

 رو کسانی زدم که نمی دونن چرا وبلاگ دارن برای پیدا کردن دوست یا.........؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

راستی اینم بگم که تشویق شما دوستان بود که باعث شد من و خیلی دوستان بتونیم یه کلبه کوچیک

داشته باشیم تا بتونیم  دوستان عزیزمون رو بهش دعوت کنیم. از همین جا از معلم،استاد و از همه مهمتر دوست خوبم

                                                                 مهدیسما

 تشکر می کنم که به من و خیلی از شاگردای دیگش چیزایی رو یاد داد که شاید اگه نبود تا آخر عمر یاد

 نمی گرفتیم فقط منظورم وبلاگ نویسی یا یک چیز خاص نیست منظورم دوستی و صمیمیتی هست که می تونه

 بین یه شاگرد و معلم وجود داشته باشه.

خوشحال می شم نظر شما رو راجع به این مطلب بدونم .

                                                                                   با تشکر از تمام شما دوستان عزیز     سینا

آینده سازان

سلام دوستان خیلی کنجکاوم بدونم شما با دیدناین صحنه زیبا چه تصویری(چه عنوانی) در ذهنتون شکل می گیره؟